Miks autorski 50 - żelazo & rokenrol!

Witajcie!

Nowy miesiąc - nowy wpis, dziś z dużą ilością żelaza z trzech krajów, wrażeniami pokoncertowymi oraz herezjami, znaczy moimi opiniami i obserwacjami. Ponieważ nie ma sensu sztucznie pompować wstępu, dlatego przejdźmy od razu do konkretów.

1. Żelazo

Oczywiście, jak każdy (od jakiegoś czasu) miks tutaj, zacznę od kącika szczecińsko - czarnotablicowego:

...i reszta tego, co się udało się ustrzelić w Szczecinie:

zgadza się - Z1 Egon jakiś rok temu został złapany w Warszawie (!!!)

tutaj potwierdza tezę, że najlepsze fury są pod Lidlem ;-)

na potencjalnych klientów w pewnym komisie czeka czarne Volvo:

Szczecin też ma swojego Gargamela! ;-)

spłonione Porsche...

Krul, także ten. #suchar

i co zrobisz jak nic nie zrobisz?

przestali go robić, nim zdążyłem być wystarczająco bogaty na nowego, i już.

specjalnie dla wiadomokogo.

Tymczasem w Inowrocławiu (do którego jeszcze wrócę), oraz po drodze do i z niego:

W samym Inowrocławiu obeszliśmy z Wybranką jakieś 3 ulice w pobliżu Świętokrzyskiej 107.

bo to przecież normalny widok na parkingu pod centrum handlowym (dla ludziów pokroju prestiż madafaka tedeik - galerią)

mniej-więcej naprzeciwko wejścia na teren festiwalu:

i w pełnej okazałości:

zaś na pobliskim osiedlu:

tego nawet nie wiem jak skomentować:

w centrum Wałcza:

niestety nie bardzo mogliśmy się zatrzymać:

Ciężko powiedzieć, czy to oryginał czy samoróba:

taki drobny majndfak. W Zachodniopomorskiem

jakby ktoś pytał: za Żukiem stoi Star 266

Tymczasem w Danii...

Phi! plastik! ;-)

Dziwne miejsce. Jakieś stare traktory, przyczepy, a w środku "salonu":

Pikapy są stworzone do pracy!

Save Saab. A nie, czekaj...

szkoda, że skręcałem w lewo:

Poprzednim razem stał jeden:

Duńczycy strasznie się przejmują prestiżem. Jak widać:

Kolejne brytolskie żelazo:

Chyba sąsiedzi go nie lubią. Ja bym jeździł!

Tymczasem w Szwecji...

a dokładniej na jakichś 30-40 metrach

Gdzie indziej w Szwecji polski akcent, czyli Jaris na (niepłonącym) Solarisie:

 Może tego nie widać, ale tym pojazdem jeździła sobie po Europie rodzinka 3-osobowa.

Tak, to kamper.

2. Czas na muzykę!

Tak jak zapowiedziałem, tak zrobiliśmy. Zaczęło się oczywiście od biletów:

Na bramie wejściowej - taki trochę dysonans...?

Rozpoczął zespół State Urge - skromni, zdolni, dobrze brzmiący i niewiele śpiewający. Bardzo mnie się spodobało co i jak grali.

Jakbym się miał czepiać, to tylko sprzętu basisty - ten precel, owszem był dobrze słyszalny, ale jak dla mnie średnio pasował do stylistyki zespołu; IMHO bardziej sprawdziłoby się jakieś nowoczesne brzmienie. Użyty w dwóch kawałkach fretless nie był dla odmiany prawie wcale słyszalny, a szkoda.

Czy trzeba przypominać, kto był gwiazdą tego dnia?

"ja tu byłem" ;-)

W międzyczasie na scenie pojawił się taki "nowoczesny zestawik basisty za wagonik pieniędzy":

A później zaczęli grać. Ten bas żarł, po prostu ŻARŁ tak, że "aż cycki urywało". Reszta instrumentów tez brzmiała znakomicie, obsługiwana przez operatorów którzy wiedzieli co z nimi robić. Niestety, efekt psuł wokalista, który w momentach gdy wchodził na scenę i otwierał paszczę, celem wydobywania dźwięków, wolał swój głos modulować w irytujący sposób, przypominający sposób śpiewania wyjca któremu "jest ciemno" i tego drugiego, co "spada".

Wspominałem już, że muzycznie zespół pierwsza klasa?

Nie widział tabliczki!? ;-)

Po nich na scenie pojawił się Motorpsycho. Grali głośno, przeważnie szybko i z mięchem. Ten zestaw lampek robił to, co do niego należało! Szkoda tylko, że ich granie średnio pasowało do klimatu muzycznego imprezy.

Niestety, nie obyło się bez awarii - dwa razy nawaliły im przody, kiedy indziej całkiem zamilkli. Na szczęście impreza była obsługiwana przez nieprawdopodobnie ogarniętą ekipę techniczną, która cały czas czuwała i jakiekolwiek zgrzyty usuwała w szybkim tempie, a zwykle jeszcze zanim coś się wydarzyło. I tak podczas całej imprezy.

Pod koniec wykonu Motorpsycho zrobiło się już ciemno - odpowiedni klimat na MOJĄ gwiazdę wieczoru. Techniczni wtoczyli kolejny zestaw sprzętu:

Już jest dobrze; późniejsze doznania słuchowe tylko to potwierdziły.
(ale ja lubię brzmienie EBS !)

Mistrz postanowił podłogę zainstalować sobie sam...

...i jako jeden z nielicznych poświęcił kilka minut na strojenie, rozgrzewkę i ustawienie gałkologii:

Widok i brzmienie Colina Edwina, napitalajacego kostką z "zamachem zza głowy" po fretlesie - bezcenne!!!

Naturalnie zagrali głownie materiał z ostatniej płyty Tima Bownessa, ale nie zabrakło fantastycznych, sporo różniących się od wersji albumowych wykonań kawałków z repertuaru No-Man'a: "All the blue changes", "Housewives hooked on heroin" i "Time travel in Texas". 

Cały koncert wykonali z ogromnym luzem, Bowness co jakiś czas wtrącał czerstwe żarciki, a jedną piosenkę zupełnie popierniczył - śpiewał inną niż grała reszta zespołu.

 "co za publiczność! odstawiają owacje na stojąco przed outrem! oni nie znają moich piosenek!" ;-)

(tak było!)

Stojąc na wprost stanowiska Mojego Ulubionego Basisty (praktycznie w pierwszym rzędzie), zauważyłem dziwną rzecz: dźwięk docierający do moich uszu z zestawu EBS był czysty i żywy (mimo, że Spector z EMG MMTW), natomiast "przody" wydobywały z głośników jakiś dziwny przester w niskich częstotliwościach. Ale OCZYWIŚCIE się nie znam.

P.S. Zapowiadanego Teo Travisa nie było.

Po nich na scenie pojawił się Fish z zespołem. Niestety, po pierwszych kilku minutach musieliśmy się - ze względów obiektywnych - ewakuować. Ale nic straconego - w listopadzie będzie w Szczecinie!

Taka tylko ciekawostka - basista Fisha porzucił olejowanego Warwicka na rzecz...czerwonego Spectora Euro 5!

BTW: aktualnie średnio intensywnie poszukuję celem zakupu! (ale tylko 4 strunowego), ewentualnie coś podobnego charakterem.

TAK BYŁO!

 (niestety, aparacik nie umie nagrywać w lepszej jakości):

W przyszłym roku też musimy się wybrać!

I jeszcze na koniec tylko tak dorzucę kilka luźnych refleksji:

1. Po w/w koncertach doszedłem do wniosku, że w idealnym świecie, to znaczy między innymi takim, w którym umiem choć średnio grac na basie, potrzebowałbym tylko dwa instrumenty: F Bassa i fretlesa.

2. Zdarzyło się ostatnio, że nabyte drogą kupna CZTERY płyty podczas ripowania nie zostały odnalezione w CDDB. Mało tego - dwóch z nich nie ma nawet w Last.fm Fingerprint! (czasem posiłkuję się Banshee). Do tej pory nie wydawało mnie się, że muzycznie to aż taka egzotyka - chyba trudno uznać za takową wykonawców około-Wilsonowych, w tym pewną supergrupę z pewnym słynnym fretlessem. Bo jeśli się mylę, to czy nagle stałem się jakimś cholernym muzycznym hipsterem? ;-)

I tyle.